Yârim

Ne zaman yüzüme, sen yüz çevirsen
Koskoca ümmaným ,çöl olur yârim
Baðlarýmý güneþ olup kavursan
Kuruyan dallarým gül olur yârim

Göz göze gelirse göyün ruhsârý
Açýlýr çiçekler bal yapar arý
Öpse leblerini ýssýz diyârý
Renkten renge girer al olur yârim

Görmez ki kumrusu baðýnda yatar
Ferhat’ýn sevdâsý daðýnda tüter
Leylâ’ya gerek yok,Þirin’i yeter
Ne kadar sevsem de el olur yârim

Sen aþka âþýksýn ben ise sana
Senin her bakýþýn benziyor tana
Böyle bir aþk odu, düþmüþtür cana
Her günüm,her aným yýl olur yârim

Aç yüzümden þimdi kara perdeyi
Göle býrak biraz gövel ördeði
Dokun saçlarýna sevdâ gereði
Gözüyle konuþan dil olur yârim

O gün gele, bir gün mizân kurula
Gülizâr’la sevdiceði sarýla
Bir kez daha yer yerinden yarýla
Ýkinci mekânda yol olur yârim

Melahat Temur

Sosyal Medyada Paylaşın: