KORKUYORUM
KORKUYORUM
Yere basmaya, nefes almaya,
Her þeyden çok korkuyorum...
Yatýp kalkmaya, durup bakmaya
Her þeyden çok korkuyorum...
Bilmeden bir zerreyi incitmekten.
Görmeden bir canlýyý ezmekten.
Bilinçsizce tabiatý bozmaktan,
Her þeyden çok korkuyorum.
Kâinatýn sahibini gücendirmekten.
Resûlullah’ý takip edememekten.
Yaratýlmanýn amacýný sezememekten,
Her þeyden çok korkuyorum.
Çayýr, çimen, koyun, kuzudan.
Tarla, bahçe, koskoca çölden.
Bir kerpiç, bir tuðla, bir taþtan,
Her þeyden çok korkuyorum.
Sonsuz gökyüzünden, semadan.
Kardan, kýþtan, selden, rüzgârdan.
Boþlukta yüzen bulutlardan,
Her þeyden çok korkuyorum.
Sevgiden, nefretten, kinden.
Zalim, masum, katillerden.
Ýhtiyar, genç, çocuklardan.
Her þeyden çok korkuyorum.
Korkmadýðým tek yer mezar.
Orada zalimlere azap var.
Þerden korkuyorum,
Ölmekten korkmuyorum.
Yaptýklarýmýn hesabý sorulacak.
Cennetlik, cehennemlik ayrýlacak.
Korkum üç günlük þu dünyadan,
Âhiret âlemine hepimiz gideceðiz.
Alným ak çýkmaktýr tek dileðim.
O zaman mutlu olacaktýr yüreðim.
Þair: Abdullah Yaþar Erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.