bir güz bir yaza veda ederken; hüznün fasýlýna giriyoruz o balkonda akþamlar ince sýzýlý bir damla düþer yüzlerimize;düþlerdi bizi sürükleyen...
sessizliðimiz sesimizdi;þiirdi... hangi ressam tabloya çizdi yüreklerimizi? bakýþlar çýðlýk,bakýþlar maðrur; âh hangi dost anladý bizi bizden en iyi?
güllerin arasýndan bakan þair! birinci çoðul ekten düþtükdü þiire, iþte kucaklar dolusu kokular beklerken nicedir; bir gurbet,bir hüzün ve bir dað resmi gözlerimizde!