YAZ BİTTİ

yazýn bittiði her yerde söylenir
söylenmeyen þeyler kalýr geriye

ve sonra hiç bir þey olmamýþ gibi
aðýr, usul bir hazýrlýk baþlar
uykuya benzer yeni bir mevsime

orda burda,ev içlerinde,kýr kahvelerinde,deniz kenarlarýnda
incelen yazýn akþam esintilerinde
zaman usulca sýyrýlýr aramýzdan
ta içimizde duyarýz gelecek günlerin geçmiþini
baþka ne gelir elimizden
büyük bir uzaklýða gülümseyerek
geçiþtiririz
ýskaladýðýmýz þeyleri

yatýþtýrýcý rüzgarlar
dýþavurur içimizdeki lodosu, poyrazý, günbatýmlarýný
saklar bizi
gözlerimizdeki hüzne ’dinginlik’ adýný verir
’seni iyi gördüm’ diyenler
biz de iyi hissederiz kendimizi
elimizden baþka ne gelir ki?

köþe baþlarý, akþamüstleri,kokular
tozar gider zamanýn boþluðunda
karýþýr anlarýn kuytu belleðine
belki sonralarý bir gün
hatýrlanýr ayný kederle
yazýn bittiði her yerde söylenir
söyleyenler inanýr bir þeylerin sahiden bittiðine
yaz biter
eskir geceler,serin,hüzünlü
yeni mevsime hazýrlýk: ömrün teyel yerleri
bir yaný telaþ,bir yaný ürperten yaz sonu ikindileri
çýkarýr sizi dalgýn derinliðinizden
yaþadýðýnýzý duyarsýnýz teninizde
bir zamanlar okumuþ olduðunuz kitaplarý özlersiniz
sýcak odalarý, beyaz, temiz yastýklarý
ahþap panjurlarý
yaz bitti
bitmeyen þeyler kaldý geride

yaz bitti
yaz bitti
yüksek sesle söylüyorum bunu kendime
her yerde söylendiði gibi
yaz bitti
yaz bitti
hiç bir þey hiç bir þey
hiç bir þey
yalnýzca üþüyorum þimdi
Sosyal Medyada Paylaşın: