UNUTMADIK

Yaralý bayramlar geçti
Mevsimler, butun anlamlarýyla
Yüreðin koyu yerinde birikenler
Kendi takvimleriyle gelip geçtiler
Gelip geçti þehirler ve ölüler
Unutmadýk
Topraktan çoban yýldýzýna deðin
Her yer
Her þey
Mümkündü
Nazým kadar coþkulu
Argon kadar asýk
Lorca kadar yaralýydýk
Unutmadýk
Orada bir coðrafya yaðmalanýyor
Orada gazetelerin ofset baskýsý
Orada yeniden yazýyorlar 835 satir
Ve umudunu kaybetmeyen þehirler
Gökyüzünun karanlýk kefeniyle örttük
Yýldýzlarýn delik deþik ettiði ölüleriz
Adsýz ölüleriz
Adlarý bir coðrafya ile yan yana yazýlan
Gövdelerinizi unutmadýk, unutmadýk hiçbirinizi
Savaþlar ve pazarlar caðýydý
Ayni silahlardý kullandýðýmýz
Ayni carsýlar ayni kandý
Sevgiye ve kursuna açýlmayan yüreklerden geçtik
Pusu yataklarýndan, daðýlmýþ bahçelerden
Viran tarihten
Uykularý çevik, namlularýný oðullarý gibi seven
Çocuklar gibi kusup
Kýrda gelincikler gibi gülümseyen
Müsademe çocuklarýný gördük
Geçip gidiyorlardý
Tarihin en uzun gecesinden
Pazarlarda ayni kan
Ayni paranýn deðiþ tokçusunda
Karanlýk carsýlar
Ayni kanlý tarih her defasýnda
Bir biz kaldýk bu kadar içindeyken hayatin
Ölüme yakýn duran
Bir de on binlerin korosunda haykýran
Ýntifada intifada
Ýki güzelliðimiz vardý bizim
Ufkumuzdan inen
Ve bir daha geri dönmeyen iki güzelliðimiz
Birini kursunlar, ötekini ofset baskýlý resimler aldý
Otuz uç kursun sikildi her birimize
Kutuplar kadar uzak, baba ocaðý kadar yakýn
Doðunun gündüz ve gecelerinde
Otuz üç yýldýz
Hala ýþýðýný gönderiyor bize
Birkaç çakmaktaþý cebimde gezdirdiðim
Birkaç karanfil
Yol için ipek, uyku için maya
Kalbiniz için
Kara bir yemin gibi çýrýlçýplak
Kelimeler getirdim
Kaybolmuþ yüzyýllarýn vatanýnda
Olumun erken takibe aldýðý çocuklar
Daðlarda deðilim sizinle birlik
Yalnýzca mataranýza su vermeye geldim
Nazým kadar coþkulu
Argon kadar asýk
Lorca kadar yaralý
Serap ile hakikat arasý
Caðýn asamadýðý uçurumlarda
Gider gelirim gider gelirim
Efsanelerin çeþitlendiði yol aðýzlarýndaki büyük kamaþma
Anda gizlenen zaman
Ateþin alesta dili
Bitkiler, otlar, kökler
Daðlanmýþ dil, narin rengi
On binlerin dönüþtüðü uðuldarken
Doðunun yeni defteri
Topraktan çoban yýldýzýna deðin
Her yer her þey karanlýk bir pusuda
Yazýnýn, tekerleðin, tarihin
Ýlk çocuklarýndan
Ey büyük Mezopotamya
Ýki bin yýllýk gece
Don geri bak
Kardeþlerim oluyor kalbimin doðusunda
Sosyal Medyada Paylaşın: