PAMUK İPLİĞİ

kendimize döþediðimiz taþlar
görünmeyenin piramidi
baþka uygarlýklarýn saatleriydi kullandýðýmýz
zehirli yýldýzlarýný tanýdýk gökyüzünün
kendimizi bile büyüledik piramidimizin giziyle
petrol kuyusu bütün gün
rasaþane bütün gece

koynumuzdaki týlsýmý düþürmedik güne
teslim etmedik kelimeleri
dar boðazlarda,kör geçitlerde,karanlýk dönemeçlerde
bozuk para kadar kullandýk çarþýlarýnýzý
baktýðýmýz pencereleri kimselere kiralamadýk
uðramadýk bir harf için bile mürekkebinize
yalvaç olmadan,ermiþ olmadan gelip geçtik
karanlýk oylarýn kamusundan
güvendik sessizliðin derinliðine
içimiz bölünse de baþkalarýna
parçalanmadý kendimize çizdiðimiz yekpare harita
ömrümüzün yollarý
kýrk yýl,kýrk yaþ,kýrk ikindi
biz her zaman birkaç kiþi
hayatýmýz piramit,ömrümüz pamuk ipliði
bilinse de olur artýk bilinmese de...
Sosyal Medyada Paylaşın: