daha vakit var diye yazmadýðýmýz þiirlerdi kaldýlar yüzümüzden gelip geçti ilk gençliðin fener alaylarý yeniyetme arkadaþ çetesi daðýldý artýk büyümenin konaklama yerlerinde nice ihanete uðradýk ayrýldý yollar ömrümüzü koyduðumuz þeylerdi ki dört yöne daðýldýlar
daha vakit var diye dönüp de bir gün kaldýðýmýz yerden,hepsini birden yaþarýz sandýk oysa emanetmiþ bizim sandýklarýmýz içlerinde kilitli kalmýþ onca þeyle günü geldi aldýlar
nasýl kullanýlacaðý bilinmeyen anlardý sonuna dek yaþamaktan korkup da kaçtýðýmýz yerini ve anlamýný bulmayý beklerken çürüdü gitti içimizde saklý duygularýmýz þimdi yabancý bakýþlara bir þey söylemeyen karalama defterleri,bulanýk anýlar rüzgara,ateþe,suya yazýlmýþ gençliðin solgun güncesi biz ne zaman büyüdük onlar ne zaman yetim kaldýlar tutulan güneþlerin altýnda yollar geçildi dönüþ yok artýk o duyarlýða yaþarken ve yazarken yarým kalmýþ þiirler yarým kaldýlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murathan Mungan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.