OMAYRA

Cevabý ömür süren bir soru býraktým sana
Mendili kan kokan sevgili arkadaþým
Usta bakýþlarýn keþfettiði rahatlýkla arkama yaslandým
elimde þah mat yüzüðümde tek taþ siyanür
adýnla bulanan bir aþkýn, bir maceranýn
macerasýnda
yolun sonunu söylüyordu
günahkar iki melek olan saðdýçlarým

al birkaç bulutlu sözcük
atlasýný sýrtýnda taþýyan çalýnmýþ bir zaman
mekik, taflan, kar kesadý bir iklim
aþk mý, macera mý dersin bu uzun seferberlik
bu iliþkinin topoðrafyasýný
mezhepler tarihinden bulup çýkardým
adanan boynunda o gümüþ zincir
bilmiyorsun armasý sallanýyor ucunda
iþte yazgýnýn kara zýrhlýsý!
Kork! kutsal kitaplardaki kadar kork!
Çünkü hiçtir bütün duygular
Korkunun verimi yanýnda

Benim ruhum nehirler kadar derin!
Kýzýl kýsraklar gibi üstümden geçeceksin!

arý bir sessizlik duruyor
þiddetimizin armalarý arasýndaki uzaklýkta
gövdenin demir çekirdeði
kalkan teninin altýnda
sana okunaksýz bana saydam giz
içindeki uðultunun izini sürüyorum
bir açýklýða taþýyorum ele vermez yerlerini
harabeler diriliyor
heykeller tamamlanýyor
kendi kehanetinden büyülenmiþ gözlerimin önünde
baþka çaðlara gidip geliyoruz
aþk tanrýsý için
seviþtiðimiz ve uyuduðumuz sahillerde
aþkýn kaplan ve yýlan düðümüyle

öpüyorum seni boynundaki yaradan
iniyorum kaynaðýna
aydýnlanmamýþ yanlarýn ýþýða çýkýyor
dokunuþlarýmýn parýltýsýnda
düðümlü mendilin, gümüþ zincirin
sýmsýký mühürlendiðin bütün kilitler
çözülüyor avuçlarýmda


týlsým tamamlanýyor
ortaçað kentlerinden geçiyoruz dönüþte
indiðim kaynaklarýn mezhep deðiþtiriyor
zamanýn ve uzamýn kilitlendiði kara kutuda benim kelimelerim
týlsým tamamlanýyor
dudaklarýmdan sýzan erkek sütünün kara büyüsüyle
sevgilim, oluyorsun
uyuyor ve yýkanýyoruz ay ýþýðýnda
bakýyorum güneþ iniyor yüzünün alacakaranlýðýna

Adýn yoktu tanýþtýðýmýzda
eksiðini de duymadýk
bazen bir rüzgarý, bazen birkaç zeytini
adýnýn yerine kullandýk

Adýn yoktu tanýþtýðýmýzda
sonra da olmadý
çünkü baþka biri oldun zamanla

Þimdi adýn var
Þimdi ruhumun sislere sarýlý derinlikleri
yükseliyor ve tehdit ediyor
kýstýrýlmýþ varlýðýmýn bütün cephelerini
yüzümün pususunda geziyor
sularda bilenmiþ býçaklar
uyandýrýlmýþ acýlarým, bulanmýþ sarnýcým
etimle ruhum arasýnda çeliþen ilke
geri döndü bana
kendi ellerimle kurduðum kara büyüden
içimdeki tarih bitti
siliyorum bir aþký var eden her ayrýntýdaki parmak izlerini
ve þimdi adýn var
ve þimdi
ikimizin vaktinde
intikam saati geldi

Omayra, bu adý verdim sana
ve mevsimleri bütün anlamlarýyla
iki çakýlýna bir deniz vereyim
hayallerine mavi buðday
dokuz yaþamýn olsun tek tek öldüreyim
esmer ve çýrýlçýplak bir gecede
bütün düþmanlarýn gelecek
koynumdaki cenazene

seni saran efsane çürüyüp topraða karýþýrken
kucaðýmda baþýn
gümüþ bir tarakla tarayacaðým saçlarýný
kendi enkazýmýn üstünde
kurtlar, çakallar gibi uluyarak aðlayacaðým acýdan
öldürerek yaþatacaðým seni kendimde

Ocaðýn parýltýsýyla aydýnlanan yüzün
gücünden habersiz sakin gülüþün
kamçýlýyor içimdeki bütün köleleri
ben ki hileli bir oyun,
birkaç kýrýk zar
ve kara muskalý týlsýmlarla
almýþken seni kaderinden, kýyasýya baðlamýþken kendime
asýl sen tutsak etmiþsin beni
dünyaya kapalý kapýlarýn ardýndaki
içi boþ sessizliðine

sýðlýðýn, sevgisizliðin
o sonsuz kendiliðindenliðin
dünyanýn sana deðmeyen yerleri
nasýl da çekici yapýyor seni
o kadar baðlandým ki
tutkusuz bedenine
ya öldüreceðim seni
ya tunç çaðýndan heykeller indireceðim dökümüne

Sayýklayan bir aðaç gibiyim Omayra
uðultusu geliyor ta derinden
gövdemin geçtiði masallarýn
içimdeki deprem ayakta tutuyor beni
geri dönüp vuruyor çalýnmýþ zaman
bak sana korkaklýðýmý veriyorum
var olmanýn bütün varoþlarýndan
ben yenildim, iþte silahlarým
týlsým tamamlandý
sonuna geldim çizgilerini sildiðim
bir büyük haritanýn
Aþkým ölümün sýnýrýnda Omayra
olduðun yerde kal kýmýldama!
Sosyal Medyada Paylaşın: