boþ býrak düþlerini ben geleceðim kucaðýmda yaratmanýn sevdalarý ve akþamüstlerinde sonlu bekleyiþlerin karanlýðý tahta pervazlara takýlý kalmýþ çýnar gölgelerini kanattýðý hiç yaþanmamýþ Nerime Sultan anýlarýný dürüp ben geleceðim arnavut kaldýrýmlarýnýn taþýyamadýðý yükümle kendimi yine bir yerinden söküp kýrýk dökük sevgilerin ut tellerinde týnlayan o veremli yazgýsýný yine de bir çiçek gibi iliþtirip gönlüme o yalnýzlýðý Bizans’tan kalma Ýstanbul gecelerinin sokak camlatan yaðmurunda kendimi aðýr bir yük gibi çeke çeke Emirgan sýrtlarýndan yorgun ve telaþlý biraz daha eskimiþ, biraz daha solgun ve biraz daha acýlý ben geleceðim dolu da olsa yaþlanmýþ kucaklarý sahici ve acýtýcý gözyaþlarýný bir mahsup gibi taþýya taþýya acýlar defterinde kimselere göstermeden usulca ve çok saklý ben geleceðim bir ticaret kentine
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murathan Mungan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.