KİMSE

zamaný yýllarla tartanlar
yanýlýrlar
hiçbir þey tartýlmaz baþka bir þeyle
hatta çoðu zaman kendiyle bile
yaþanýr, içini tohuma býrakýr
geçer gider
geçmez sandýklarýn bile

hiçbir geçen tartýlmaz kalanla
neyin kaldýðýný çoðu kez kendi de bilmezken insan
kimse kimse kimse
sahi kimse
ya da hiç kimse
söylediklerimden çok
sustuklarým
seçtiklerimden çok
reddedilmek için
ne kadar varsam
o kadar kimseyim kendime

güç kötü bir þey
kaderken de
kaldýramazken de
güç kötü bir þey
güçlüyken de
güçsüzken de
kaldýðýn yerden devam etmenin karanlýðý
benzemiyor hiçbir çaresizliðe
kimin kaldýðý yer var ki dünyada
kaldým sandýðýn yer
bizden geçendir çoðunlukla
içimizi parçalaya çoðalta
hâlâ gittiðim sona aceleci adýmlarla
bütün iþ birinin dediði gibi,
yavaþça acele etmek aslýnda

ölene kadar yavaþla iþte
ölene kadar yavaþla
ne baþkalaþtýrýrsan o kadarsýn
baþkalarýnýn imtihanlarýndan büyük gelecekler umma

çaresizlik bile bizden bir baþkasý yapmaya yetmez
bize biçilmiþ döngüye katlanýrýz yalnýzca
bir bakýma hiçbir yerdeyiz
bir bakýma yalnýzca buradayýz
var oluþumuzun aðýrlýðý altýnda ezilirken yapayalnýz
ait olduðunu sandýðýn bütün gruplarýn içinde yapayalnýz
reddin imkânlarý sayým kayýplarý yoklama kaçaklarý
sanma ki hayat bizi bekler baþka kýyýlarda
oysa biz buradayýz
halsiz, kanýtsýz
yýllarýn neyi tarttýðýný bile bilmeden
kendi gücümüzün altýnda azala azala

kollarýmýz kadar kulaç kalplerimiz kadar sahil
hiçbir adanýn almadýðý yalnýzlarýz,
tamamlanmamýþ haritasýnda
define ve varlýk
geleceðin tarihe daðýttýðý kayýplar
bir gün birbirini bulmanýn umuduyla

gölgemizle barýþmanýn uzun yolculuðu: büyümek
kendiyle tanýþmayý erteler insan çoðu zaman
hayat yanlýþlarla kýsalýr
baþka biri olarak girdiðimiz bir kapýdan
bir diðeri olarak çýkarýz
gündeliðe katlanmak için baþkalarýný kandýrýrken kendimizi yanýltýrýz
içimizi denerken yüzeriz farklý yüzlerle kendi içimizde bile
bu yüzden aþk yalnýzca bir fikirdir
bu sefer gerçekleþtirdiðini sandýðýn bir fikir
hep öyle oldu bende
hep saklý kaldý içimdeki anahtar
ve hep ayný kilitte kýrýldý

fikirler de zamanla deðiþir
kýrýldýklarý yerde
kýrýldýklarý yer her þeyi deðiþtirir

zamanla bir þey söylemez artýk kýrýlmak bile
sonra baþka bir baþlangýcýn kapýsýnda
ayný korkularla kalakalýrýz
daha önce de söylemiþtim:
kimse yoktur kimsenin kimsesizliðine
her þiirin gizi baþka bir þiirle
açýklar kendini
demiþtim ya, hep öyle oldu bende
böyle katlandým kimsesizliðe
o birini ararken bile biliyordum
hiç kimse hiç kimse hiç kimse
Sosyal Medyada Paylaşın: