Sona ermiþti
yaz zamanlarýnýn þakraklýðý
Terkedilmiþti o sahil
hazan kýþa giderken
yaþadým yalnýzlýðýn ýslanmasýný…
Kýz kulesi suskunluða bürünmüþ
paydos etmiþ kayýklar
Tadý yok tek baþýna içilen çayýn
Yarenlerim sadece
simidimin hatýrýna martýlar…
Diðer sessiz kutlama
gelmek üzere belirdi ufukta
Kendin yaz kendin oku ne acý
Bir kaya parçasýna yazsam
okunmayan bir þiir
Kýþ zamaný siler mi hýrçýn dalgalar…
Kýzgýnlýk deðil bezginlik
En kötü duygu korku
Siyah bakýyor mavi yarýnlarýna
Ne güzel aný idi izleniþim
Gülen gözlerle iskele bekleyiþim
ve yine ýslandý
bir baþka sahilin çimenlerinde çýplak ayaklar…
Senin bir öncesine
Benim bir sonrakine inandýðým
güne say bunu
Þehir hep ayný ve hala kalabalýk
Giderim belli olmaz zaman yaklaþtý
Belirsizliklere tutsak
önümüzdeki yýllar…
Ýstanbul 30.10.07
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.