DİYALEKTİK MUTSUZLUKLAR
bir uzak sabah denizidir gittiðin kapý
ellerinde rüzgarýn taþýnmaz çamurlarý var
köpürmüþ soylarýmý toplarken çürüyen yanlarýmdan
inan batmýþ þehirler gibi onarýlmaz anýlar
gözlerinde unuttuðum o eski aciz miras
almaya gelsem soluðumda dalgýn yosun kokusu
biliyorum artýk hiçbir gemi beni taþýmaz
ve yeniden büyür içimde maðrur bir zakkum gibi terkedilmek korkusu
susarsýn bir silahsýzlanma akþamý
susarsýn dudaklarýnda ýslýklar kanar
öpülmez dudaklarýn ýslýk yarasý
mavzerdir dokunmalarým kirvem bilirsin
öpemem, öpersem tekmil bir aþiret tragedyasý
hüznünü ver bana yeter, gizli hüznünü
kollarý baðlý hüzün olsun dört yaným
ýraðýna vurma beni kirvem, aðlarým, delirirsin
sonra derler haklýdýr sevdasý
geç olur ki artýk onarmaz rakýlar
geç olur bir yaraya rakýnýn daðýlmasý
sen þehre sýrtýný dönen uykusuz daðlý
gemiler nerde (ki çoðu hüviyetidir melankolinin)
nerde aykýrý mavzerler (onlara sýðdýramazsýn ki öfkelerini)
barut esmeri tenine sevdalarýmý sürdüðüm
nasýl taþýdýn bunca yýl delirmiþ saçlarýnda o eski þark yelini
biliyorum dokunsam parmaklarým kýrýlýr
dokunmasam eþkýya uykusuzluðu çetin silahlar gibi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murathan Mungan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.