Bir yýldýzdýk gökyüzünde parlamaya çalýþan kenar evren çocuklarýydýk. kardeþlerim kadar sevdim seni. Barýþ kadar Fýrat kadar sevdim. terk edildik evrenin her galaksisinde. parlamaya çalýþan birer yýldýzdýk kardeþlerim ve ben daðýldýk evrenin kimsesizliðine biliyordum yine de biliyordum kise gelmeyecekti kise olmayacaktý uzay boþluðuydu gözlerimizde. evren bir varoþtur sevgilim Barýþ bir boþluktur gözlerimde. Fýrat suyu kan akar terkeden babam kadar Fýrat suyu kan akar. Yüreðimde sevda gibi aþk gibi bir sýzý akar. þimdi sevdikçe evrenin sonsuzluðu daðýlýr gözlerime. evrenin sonsuzluðu gözlerinde. sevdikçe bir yýldýzdým gökyüzünde. kimse tanýmayacak kimse bilmeyecek ve bu þiir de yine baþkalarýnýn sanýlacak kimse bilmeyecek seni, , beni kimse bilmeyecek.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murathan Mungan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.