Bal Kılavuzunun İlahisi

Çarparak senin her þeyden örülmüþ duvarýna
Dedim bunlar benim lekelerimdir
Ey bütün seslerle beni çaðýran
Ýçimdeki bu yabancý yaðmuru dindir

Benle bütünleþiyor çünkü taþýdýðým yük
Erimezse ne yaparým güneþi bekleyen kalbim
Eþyayla günlerim arasýnda biriken köpük
Harfleri deðil mi ölüm kelimesinin

Açmak için gecenin bütün çeþmelerini
Siyah küller artýran kâbus aralýðýndan
Geçeyim bir incir ve güvercin uykusuna
Geçeyim ötekiyle ayný rüyaya

Ben artýk yankýsýyým kendi sesimin
Aðzým kaynayan bir dua kovaný
Ve çocukken takýndýðým viþne küpesi
Ayet gibi çýnlatýyor kulaklarýmý

Kýrýlsýn en büyük ayna olan toprak
Uykunun kýz kardeþi saçlarýmý öpmeden
Uçayým kan ve köpük saçarak
Adýnla açýlan aþkýn penceresinden.
Sosyal Medyada Paylaşın: