KADER MAHKUMU

Dört bir tarafýma
Aðlayan duvarlar örülmüþ
Ýki kolumda iki kelepçe
Kendimi zincirlere vurmuþum
Duy sesimi gardiyan
Ben bir gönül mahkumuyum
Ne olur salda gideyim sevdiðime
Kýyma bu kutsal sevgimize
Hiçmi vijdanýn kalmadý senin
Hiçmi merhametin yoktu
Sana sesleniyorum
Ne olur duy sesimi gardiyan
Sevdiðimi son kez olsun göreyim
Ona doyasýya sarýlayým
Bana çok görme bu hasreti
Seninde Annen Baban
Eþin ve çocuklarýn vardýr
Kendini birazcýkta olsa
Benim yerime koymaný isterim
Unutmaki hepimiz faniyiz
Belki bu kadersiz hayatýmýzda
Adýmýz kader mahkumuna çýksada
Bizlerinde bir kalbi,bir ruhu var
Her ne yaparsak yapalým
Hangi hataya düþersek düþelim
Bizlerde herkes gibi
Etten kemikten bir insanýz
Kader bizi buralara atsada
Bizlerinde herkes gibi
Nefes alýp yaþamaya hakkýmýz var
Aç gayri demir kapýlarýda gideyim
Yetmezmi bunca yýl yattýðým gardiyan
Kim isterdi ki bu rutubetli
Bu soðuk odalarda yatmayý
Ömrünün en güzel yýllarýný
Demir parmaklýklarýn ardýnda
Özgürlüðü bekleyerek geçirmeyi
Sana sonkez sesleniyorum
Bir kalbin bir ruhun varsa eðer
Elini vijdanýna koy gardiyan
Zamaným doldu artýk benim
Aç artýk kapýlarýda gideyim
Annemi Babamý sevdiklerimi
Öylesine çok özledim ki
Kokularý burnumda
Tütüyor gardiyan
Bunca senedir yaþadýðým
Bu acý tecrübelerimden sonra
Dört duvar arasýnda
Boþa geçen senelerimde
Bir kitap yazdým
Ýnsanlar bu kitabý okuyup
Benim hayatýmdan
Ýbret alsýnlar diye
Ben 40 yaþýndan sonra
Hayata baðlanmaya çalýþan
Bir gönül mahkumuyum
Yaþadýðým bunca çileden sonra
Ben sadece geride kalan
Özgürlüðümü istiyorum
Sence çok þeymi istiyorum gardiyan...

Ufuk GÜNEY
Sosyal Medyada Paylaşın: