Rüzðar estiði kadar Kopartýr baðrýmdan acýyý, yalnýzlýðý.. Bilinmez ne fýrtýnalar Ne de yüreðimdeki yangýn… Bir sen biliyordun.. Bir sen anlýyordun.. Göçebe ruhumu. Ben koparttým rüzðara býrakmadým Mecburdum… Þimdi sen gittin.. Rüzðar esti.. Sýcaklýðýn gitti.. Gözümün feri gittin..
Sosyal Medyada Paylaşın:
leb-i şima Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.