göðsü taþkýn bir rüzgar benim o, benim iþte hayranlýk duyarken denize hayatý yormak için yürüyüþüm evlerde uykumda bile pek fena kalpliyim býrakmam gidemezsin iþte uyumsuz , yürüyen düþ tüketiyor kendini katli vacip insanlar içinde olsun iç dünyam istediði an, istediði yerde yeterince kuyum da var fiziksel ömrüme
cadaloz hayat, aþký doldurmadý gamzeme gayyanýn tanrýçasý ilan etti iþte görevler veremiyorum ayýþýðýna beklemekten pas tuttu þiirler bile