Artýk herþey daha manidar. Dalgalarýn eli boþ deðil. Rüzgar,sýrtýndaki yükten muzdarip Ve kalemim sana köle olmuþ bir budala Bense kendime söylediðim yalanlardan bitap, Beni kendime hapsetmeye akan gardiyan... En bildiðim yollarda kayboldum. Yabancýsýyým bu herc-ü merc hislerin. Söyle,yalvarýrým söyle; Vadettiðin, Sessizce bitebileceðim hücrem nerede? Ey yüreðimin ücralarýný bilen; Kurtuluþumun adresini ver! Ver ki sýyrýlayým benden Bir ihtimal senden.. Sosyal Medyada Paylaşın:
dilşen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.