Zýpkýn Bekleyendir Öç
Yokuþlara týrmanýyor bugün gönlüm
su aramakta dað baþlarýnda
kör kuyular kaplamýþ dereleri
su yerine boz bulanýk köpük akmakta
az ötede durur kentim
kurumakta ýslak çöllerim ölürken yatakta
ey baþýmýn aktýðý nehrim
gönlüm sýrra kadem basmakta
Mevsimler gelip geçmekte ilerlerken kervan
bir mavi tepside ellerim direnmekte dizlerim
bað bozumu iþvelerde baðlarým
hangi güle dokunsam ahý gelir ellerime
dökülür yapraðýndan gazel gazel renkleri
boyun bükerken dilim tutulur ah anam
dokun telime gönlümün ey ferman
Fasýlalarýmdan öyle fasýllar geçer ki
terk eder efkarýmý naralarýnda
sarhoþ bayýlmasý yangýnlarýmda
dibe vurur en azgýn akýntýlarda
düþe kalkar en düþümdeki deðer
salgýn öfkelerde ölür her þey
ve sen gizsin öyle geçer ki
Düþüyor duvar taþlarým delik deþik sineler
tutamadým gelip geçenleri uzaklara yol sormaya
þimdi metruk asýrlar büyüyor dýþarýda
ey kurban olduðum canan tez gel artýk
ruhumu gabza kalktý yitik seneler
Ben çökük bir çatýk kaþým meylimde göç
sen uzak mevsimlerde telli turna
yaðmurlu bulutlarýn hayalinde gözlerim
firari akþamlarda zýpkýn bekleyendir öç
Þimdi ýþýklarým sönük içim buruk
gönlüm kýrýk evim virane
þehrim büsbütün yýkýk
artýk yaþamak zor be gülüm
þimdi ben viraneleri terk ediyorum
Böyle kolay olmamalý þehirlerin suyunu kesmek
serçeleri hapsedip býrakýp giderek
üþüyor yorgun argýn derelerde köprüler
isli lambalarý terk edip yürümek kaldýrýmlarda
sessizce çekip gitmemeli buralardan
ama ben gidiyorum bak arkamdan
26-04-2012
Hayrettin ÞAHÝN
þiirime deðer verip güne taþýyan ve okuyan tüm dostlara teþekkür ederim