...
Vakit d/aralýyor Mira;
içimdeki susku kapýlarýný zorluyor.
Akreple yelkovan da yoruldu artýk,
rest çekiyor.
Sýklaþtý koþar adýmlarým,
takatsizlik dolanýyor ayak bileklerime.
Sabýrsýz, dili dýþarda kara yýlanlarý saymýyorum bile.
Evet
baþka Perþembe bu
En iþlek caddesindeyim þehrin.
Denize yakýn deðilken, vapurlarýn kalkýþ sesi,
tren raylarýnýn kulaðýmý týrmalayan bu paslý gýcýrtýsý da ne,
ya turnalar
Baþýmýn üzerinde dönen,
bu telaþýnýz niye.
Döndürmeyin baþýmý ürkütmeyin.
Sen de mi susuyorsun yoksa ölüyor muyum
söyle anne,
yahut biri bana söylesin….
Oysa yeni deðil.
Hüznün iþgal ettiði kentin çocuðuydum,
þimdi yitik bir ülkeye mecburi sevdalandým,
adýný bile duymadýðým.
Yüz görümlüðü bir gün / belki iki,
ya da "altý gün".
Ardý ölüm.
Yakýþtýrabilsem kendime zavallýlýðý,
çýkarýp atacaðým yakamdan umut çengelini,
asacaðým kendimi.
Bir de mutlu sanýyorsun beni, gülümsüyorum,
geceleri göðsümün bir yanýnda yaslý Mardin’den bir çocuk uyur
bir yanýnda babam.
Tam orta yerinde kanlý bir çýban.
Bunca hicran yarasý dilimde,
bir haykýrsam Beydaðýn’dan duyulur.
Affýnla sevgili,
sana yüreðimde ayýracaðým bir yerim bile yok
üstelik hiç hakkým da yok.
Kim anlar anlatsam Mira;
Sen söyle
Hangi aþk var ki gelinliði giymeden,
kýna yaksýn topraða.
Genzimi yakan yosun kokusu deðil bu kez,
karanfiller aðlýyor.
Onlar da kök salmak istemiyor
umutsuzluða.
Bak yolun sonu Mira;
buradan sonra yýldýzlar parlamýyor,
sende git artýk vakitlice.
Denizin dalgalarýný çöl kumu gibi savuran o adama,
o ki bitimsiz bir roman.
Ve ona söyleme...Bilmesin hergele,
sevmekten vazgeçer.
Asýl o zaman;
o zaman ýþýðým söner…
de_soulmate
2009/....