Göçmen kuþ bakýþlarý düþerdi payýma
Hüzünlü güz türküleri aðzýmýn siperinde tetik çeker
Kanardý dudaklarým
Kana kana doyamadýðým bir aþk için...
Kýþ bahçeleri kurardým yalnýzlýðýmda
Üþürdü vedayý yudumlayan ellerim
Titrek kalýrdý sokak lambalarým
Saymýyorum sonbarýndaki aðacýn sallanan son yapraðýný...
Az sonra titreyip (sallanýp-sarsýlýp) düþecektik
Gazel olup topraða karýþacaktýk
Bir kýrkikindi gelip sulayacaktý gözlerimizi
Baharlar sen kadar uzaktý bilirim
Yinede durmadan beklerim göz göz açaçak filizlerim
Kapanýrken gözlerim...
Geride boynu bükük kalýr resimlerin
Siyahýndan beyazý kaçar
Ve ruhum açýk bir kundaða sarýlýr, açýlýr pencere, üþürüm..
Sonrasýnda toprak kokar ellerimiz mis mis...
Leylekler tünedikleri yuvasýndan kanat çýrpar
Uçarlar uzaktaki sýcak ülkelere
Yuva dibinde siyah beyaz bir tüy kalýr geriye
Büyütülmüþ yavrularýn kanatlarýna takýlýr ruhumuz
Ýþte o vakit sana kavuþurum
Sonunda bir mevsimin ilk ayazýnda
Isýnýrýz sarýlýrken bedenlerimiz.....