Gün geçtikce yeþeren gözlerimde, eladan çalýntý bir minnet,
Aðladýkca yosun birikintisi olur, sensiz bakýþmalarým sanki illet!
Geçiriveririm pençelerimi hayatýn, göðsüne, göðsüne
Eller av olur, bedenime, parçaladýkça parçalar beni kalbimde ki,
jilet..
Ýsyaným var, ne sana, ne de karanlýða,
Ýsyaným bizi katleden o vefasýz yaþanmýþlýklara,
Gözümün önünde oynaþýr durur vefasýzlar
Ýsyaným var, aþktan sayýp, meþke alýþanlara..
Bir gün daha çürütür saatimi, aklýmý sular götürürken,
Bir gün daha, dinler zalimi, kalbimi senzadeler basarken,
Bir gün, bir gün yâr! Bir, bir geçti aylar..
Bir gün; diyemeyeceðim, içimde mýhlanan cümleler var!
Ne ödenmez borçmuþ bu, ne silinmez bir yazý,
Ne yaptým, ettimse de, çalamadým o sazý,
Sazdan geçtim ben yâr, nazdan geçtim çoktan,
Kafam dolu, içim duman, geçemedim iþte ayazý..
Yaram kabuk baðladý, dokundukca acýmýyor artýk!
Yâr zaman, sukut buldu, konuþamýyor akreple, yelkovan..
Hani hep sussam diyorum, sende hiç konuþmasan,
Bu yaraya dokunamýyorum ah yâr, sende artýk kanatmasan..
Bir dað gibi olurum bazen, öyle yüksek, öyle yalnýz ve sýradan..
Bir caylan gibi susarým da, ne dereye, ne de kevsere varamam..
Aç bir gurbet kuþu, ya da karný tok bir aslan gibi,
Bir sýrra kapanýrým da, o yaraya ben dokunamam..!
..eser..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.