İşte Ben
Atmýþ dokuz yýlý doðmuþum kýþta,
O günden bugüne yaþarým böyle.
Kendimi ararým gerçekte düþte,
Gönülden gönül’e taþarým böyle.
Dedem Daþdöven’dir babam sa Þakir,
Çoðu kez halime eyledim þükür,
Garibi yoksulu görmedim hakir,
Muhabbet odunda piþerim böyle.
Ebem Selvi kadýn anam Naime,
Kalpten inanýrým müspet ilime,
Hiç boyun eðmedim tövbe zalime,
Kendini bilmeze þaþarým böyle.
Bozkýrýn içinde Afþar’dýr köyüm,
Yüz yaþýna bassam deðiþmez huyum,
Bilmem hilekârlýk yiðittir soyum,
Hakkýn sadýk kulu, beþerim böyle.
Huduttan hududa cenge gidenim,
Vatan için feda olsun bedenim,
Hürriyeti dere tepe güdenim,
Yüce yüce daðlar aþarým böyle.
Oðuzun boylarý ayrýlmýþ dal dal,
Bir yaným Köroðlu bir yaným Dadal,
Bir tek Afþar oðlu dünyaya bedel,
Vurulup topraða düþerim böyle.
Hüdai’yim deli deli yazarým,
Yalýnayak yedi düvel gezerim,
Çok namerdin hilesini bozarým.
Merdin arkasýndan koþarým böyle.
22.05.2012 Kütahya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüdaverdi ER (Hüdai) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.