Sana ithaf serzeniþ, ay ýþýðý duygular Uykular bölünmesin, kalmasýn hiç sorunlar Sensizlik bürünürse, uykular kaçak bölge Serenadým parçalý, bulutlar gölge gölge
Umutlarým kýrýldý, yüreðimi terletdim Zikrinin divanesi, hep olmaný bekledim Muhayyer makamlarda, makamýna saklandým Yokluðunda telaþ çok, sen diye sýzýlandým
Tebessümüm kayboldu, ud/umdan ithaflar var Bahçemde þavkýn yoktu, gizler deðil aþikar Döktüðüm her damlada, sýcaklýðýn aradým Damlalarým aktý da, güllerimi budadým
Sen bensizliðe yürü, bir gün dönersen geri Yerimde bulamazsýn, yalvarsan olmam beri Kalbim taþ duvar olur, kapýlarým kapalý Cefaya sefa ah/kam, küskün duvar ara/lý
Bir zamanlar sen ve ben, miþ/li geç/miþ zamanlar Yar kýymeti bilinmez, arkadan koþturmalar Ne yazar zer döksende, sildim senli yollarý Desende; sol yaným sen, bilmem o yan sollarý
Uyardým anlamadýn, güneþ fersiz eriyor Düþlerimi devþirdim, bak sevdan can çekiyor Ya hep ya hiç dedim, daraðacýn da adýn Söylesende; ben duymam, huysuz ve tatlý kadýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.