Yunus Özkan
Nedensiz Ayrılık
Yunus Özkan

Nedensiz Ayrılık


Nedensiz Ayrılık



Hiç bilmez aslında gözlerim
Öyle gürleyip delicesine yağmayı...
İçim buruk , gönlüm uzaklarda kalmışcasına
Rahatlamak için göz pınarıma sesleniyorum

İçten bir kaç duyguya teslim oluyorum
Sızım derin , yaram kanar ama ağlayamam yine
Sitem etsem ne olacak sanki
Nedensiz bir ayrılığa hediye ettik bizi

Şimdi sen , sen
Ben ise bir hiç olamayız
Biliyoruz değil mi?

Ayrılığın eşiğinde bedenleri tutan neyse
Sarılmak gerek değil mi?

Susmasını öğrendin diye konuşmayı da unutmuş olamazsın
Şimdi diline mührü vuracaksan
Dur deyip ,
Canım deyip sarılmayacaksan
Yandığın aşk ile sokulmayacaksan
Gözlerimden tutup beni kendine fırlatmayacaksan
Geride bıraktığımız yarım aşkımız gözyaşı dökmez mi?

İyi değilim sevdiğim
Bil diye söylüyorum
Şimdi git dersen bittim

Aşk adına belki hata ettim
Gel ; kabul et
Ayrı kalamayız sevgilim...

Sarıl ağlaya ağlaya sevişelim...

Yunus Özkan

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.