Hiç bilmez aslında gözlerim Öyle gürleyip delicesine yağmayı... İçim buruk , gönlüm uzaklarda kalmışcasına Rahatlamak için göz pınarıma sesleniyorum
İçten bir kaç duyguya teslim oluyorum Sızım derin , yaram kanar ama ağlayamam yine Sitem etsem ne olacak sanki Nedensiz bir ayrılığa hediye ettik bizi
Şimdi sen , sen Ben ise bir hiç olamayız Biliyoruz değil mi?
Ayrılığın eşiğinde bedenleri tutan neyse Sarılmak gerek değil mi?
Susmasını öğrendin diye konuşmayı da unutmuş olamazsın Şimdi diline mührü vuracaksan Dur deyip , Canım deyip sarılmayacaksan Yandığın aşk ile sokulmayacaksan Gözlerimden tutup beni kendine fırlatmayacaksan Geride bıraktığımız yarım aşkımız gözyaşı dökmez mi?
İyi değilim sevdiğim Bil diye söylüyorum Şimdi git dersen bittim
Aşk adına belki hata ettim Gel ; kabul et Ayrı kalamayız sevgilim...
Sarıl ağlaya ağlaya sevişelim...
Yunus Özkan Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus Özkan Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.