Þu insanlardan hangisi ben’im? Hele sen þu kavgayý, gürültüyü dinle, aðzýma, sözüme kulak asma. Hem sen beni elden çýktý bil. Yoluma kadeh madeh koyayým da deme. Önüme ne çýkarsa tuzla buz ederim.
Hem ben týpatýp sana benzerim. Aðlarsan aðlarým, gülersen gülerim. Asýl sen vardýn ortada, ben senin elinde bir ayna. Sen yeþillikte bir aðaç, ben senin gölgen.
Ben senin gôlgen olduktan sonra hemen gider kendime bir dost ararým kurmak için yanýnda çadýrýmý, ararým bir taze gül fidaný.
Sonra sâkinin kapýsýna varýr, vurur testimi kýrarým. Sonra oturur bardak bardak içerim ciðerimden akan kaný
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mevlana Celaleddin-i Rumi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.