BU ŞİİR ONDAN UTANIYOR

Bu ne güzel koku böyle,
bu ne güzel koku.
Gül bahçesinden yoksa gelen o mu?
Gece mi bu gelen, misk mi bu, amber mi bu?
Bu ne güzel koku böyle,
bu ne güzel koku.
O pazardan tezcecik yoksa o mu geliyor,
yoksa güzelimiz geri mi geliyor ne?

Bu nasýl yüz böyle,
bu nasýl ýþýk?
Bu nasýl ay böyle,
bu nasýl güneþ?
Maðradan mý çýktý,
daðdan mý iniyor,
o yalnýzlýðýn adamý,
o dost?

Boþ yere arama þarap testisini sen.
Koklama onun aðzýný sen boþ yere.
Þu meyhaneciden mi geliyor sandýn onu;
dostum, onu sen kendin gibi belleme.

Yolda o yapayalnýzsa ne olur?
Baþýnda sarýk yoksa ne çýkar?
Ne bundan güneþe bir leke olur,
ne ayýn gösteriþine zarar.

Bu gece uyuma dostum, uyuma.
Bir kolayýna getir onu bul.
Sarhoþlar meclisine hep böyle geceleyin gelir o.
Bu gece uyuma dostum, uyuma.

Biz duvara asýlý duran resimleriz.
Bizi yapan ressamýn varlýk þavký
duvarýn üzerine bir vurdumu,
bakarsýn o anda canlanývermiþ, kýmýldanmýþýz
Onun selvi boyu bir göründü mü,
bakarsýn dünya güllük gülistanlýk.
Kalktý bir salýndý, kendinibir gösterdi mi.
bakarsýn kýyamet koptu gitti.

Bakarsýn Calinus gibi hastalar ülkesindendir o.
Bakarsýn hayret yurdunda dolaþýr hastalar gibi.

Sustum artýk ben,
sustum artýk
Bu þiir utanýyor ondan.
Sosyal Medyada Paylaşın: