KOR DÜŞSEYDİ

Kor düþseydi keþke yüreðime,
Bu yine anlaþýlýr olurdu.
Ýçimde suyu kesilmiþ bir fýskiye,
Birdenbire buruþup soldu.

Hoþçakal diyebildim güçlükle,
Sesimi iðneden geçirerek.
Dönüp arkama yürüdüm,
Adým adým gittikçe küçülerek.

Sen bana bir gurbet sundun,
Buðulu çocuk gözlerinle.
Öpüp baþýma koydum,
Sevginin solgun güzelliðiyle.



Sosyal Medyada Paylaşın: