Masmavi gökyüzünde, bulutlarýn üzerinde uçmak gibiydi; Seni sevmek. Dalýndan yeni kopmuþ bir meyvenin kokusunu, derin derin içine çekmekti; Seni sevmek. Fýrýndan yeni çýkmýþ bir ekmeðin üzerindeki buðuyu görmekti; Seni sevmek. Sahile vuran dalgalarýn getirdiði meltem rüzgarýnda üþüyebilmekti; Seni sevmek. Bir sokak çocuðunun göz yaþlarýný silmekti oysa seni sevmek...
Þimdi sen yoksun ya; Ellerime batan güllerin dikeni, kalbimi acýtýyor. Nehirler, ýrmaklar deðil, artýk göz yaþlarým akýyor. Bitip tükenmeyen o hasretin, þimdi içimi yakýyor. Gece gündüz aðlayan gözlerim umutla yollarýna bakýyor...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necati Simsek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.