saðdan ve soldan daralan kavþaklar araya alýp beni eziyorlar deðirmen taþý misal kýrýntýlarýmdan beslenir bir karýnca bir sokak köpeði. masum bakýþlarda arýyorum hüznüne dolanan gözleri yok... eyvah...
güzel sözler çýðýran bir çingene bulsam onunla giderim dünyanýn öbür ucuna
kýrmýzý baðcýklý bir pabuç çekti caným þimdi, þöyle eðilsem...
kibrimin cebi boþtur yine de boyun eðmez inceliklere bir bardak çay yanýnda bir tutam sohbet tadý hoþtur, lakin hatýrlamýyorum
bir çeþme baþýnda boþ boþ geçirdiðim zamanlarý özlüyorum bazen çeþmenin baþýnda nedenleri bilmeden, bulmadan yine öyle sýkýlsam
bedeli söyle öyleyse kaç akçe yalnýzlýðýmýn kiracýsý deðil ben sahibi olayým baþýmda çatýsý varsýn kaçýrsýn takýrdasýn damlalar üþüsün takýr takýr dinginliktir kemiklerimde hissettiðim bu sýzý vahalardan buzullara aradýðým böylesi yalnýzlýktý göster bana bedelini yol göster bir de iz göster, yön göster haydi azýcýk þefkat göster, canýmla ödeyeyim yeter ki bir an ve bir baþýma, durma, bana beni göster..
21.05.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
obsidyen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.