Lamelif'in Gölgesi

Lamelif’in gölgesi leylaklara düþ olur.
Mecnun gündüz kaybolur Leyla’nýn ülkesinde.
Ýnce belli periler naz ile yüzünü yur.
Kulak pasý silinir semaverin sesinde.


Suyun berraklýðýna nice güzellik sýðar.
Billur rüya derlenir bardaðýn sinesine.
Demlik naz busesine binbir rayiha yýðar.
Her yudum girizgâhtýr huzur efsanesine.


Bir gül nihal dillenir naz kokulu anlarda.
Berrak sözler süzülür ýþýl ýþýl bakýþlar.
Söylenceler düzülür ipek tenli anlarda.
Sýmsýcak nefes ile bahara döner kýþlar.


Çay gülüþlü o peri yýllarca anýmsanýr.
Sükut takvimlerinin yapraklarý dökülür.
Çayý bardakta gören billur tenli haz sanýr.
Gül misal hicret eder tende genler sökülür.


Çaydanlýðýn türküsü demlikte makes bulur.
Semaver hayal kurar ateþten mevsimlerde.
Leyla demli saatler hayal meyal savrulur.
Mimle nun kucaklaþýr lamelifli imlerde.


Hep huzur bestesine güfte olur gül nihal.
Hatýralar yazýlýr çay kokulu sayfaya.
Gamzesi ýþýl ýþýl cam içinde som masal.
Efsaneler çaðýnda emsaldir dolunaya.
Ankara, 20.05.2012 Ý.K

Sosyal Medyada Paylaşın: