YÂRE SUNULAN CAN

Düþtü nâr-ý aþk gönlüme
Yandým pervane misali çeraðlarda
Nuh’un tufaný kopsa da içimde
Sönmez bu yangýn, sürer ebediyete

Yâre sundum ezelden caným
Dedim bayramýn olsun ben kurban olayým
Kaným alnýnla buluþunca
Þakayýk olurda orada açarým

Gülþenim eþsizdi evvelden
Ayn, Þýn, Kaf dedin yerle bir ettin
Hiç mi acýmadýn bilmem bu garip baðbana
Gönlüme fýrlatýrken müjganýn

Vuslata eremez bin yýlda geçse
Gönül kafesinde tutsak bir kuþ þu can
Yeter ki bir kerecik gülümse
O vakit benim kaderimde benzer Kerem’e


18.05.2012

Sosyal Medyada Paylaşın:

dil-i mecruh Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

EY YAR! YÂRE SUNULAN CAN GÖNÜLLERE NAKIŞLANMIŞ BİR SEVDA