Yolcu

Gümüþten iþigini aydan dilendin
Gecelerin üstüne çektin perdeyi.
Yildiz oldun, göklerden yere elendin
Üfledin aþk agacindan yapilmiþ neyi.

Yolun çakil degildi, çiçekler dikensiz
Rüyalarini gördün durgun sularda.
Yaþadin kiþta yazda baharda
Yürüdün için ferah, yürüdün ayni iz.

Tükenmez sandin yolun,
Çiçekler sararmaz, kurumaz sandin.
Iþte, bak gökler yarildi
Yagmur, yagmur...
Dökülüyor tanrinin gözyaþlari.
Seller, uçurum açti: Durabilirsen dur.
Hangi yolcu yolunun sonuna varmaz?

Haydi yürü! Yolcu yolunda gerek,
Barinacak bir yer bul kendine.
Bu yolun sonunda en büyük gerçek.
Yagmur, yagmur, iþliyor iliklere...
Yolun bitti.
Sigin artik selviliklere.




Sosyal Medyada Paylaşın: