Ardindan
Mesafeler tükendi, kalbi durdu zamanin,
Sonsuzluklar agliyor-eyvah tükendim diye.
O muhteþem gururun esir oldu sevgiye,
Hala rengi gözümde seviþtigimiz anin.
Denizler katre oldu, içime doldu sanki,
Yildizlar yüz sürüyor gezip bastigin yere.
Senenin dört mevsimi etrafinda çepçevre,
Hala rüzgarlar beste saçlarinda inan ki.
Ümitlerim yumuþak nisan sabahi gibi
Açilmadi; dalinda hala o gül tomurcuk.
Ben hala gözlerini gökte arayan çocuk
Ve hala bekliyorum gelmiyecek nasibi.
Hala güneþte o renk, hala agaçlar yeþil
Koparmadigimiz meyva hala agaçta.
Hala kuzular meler o çiçekli yamaçta
Sen nerdesin bir içmem mezarin belli degil..
Farkedemiyorum hiç kara kiþla bahari
Hala kulaklarimda o muhteþem çagiriþ.
Bulabilsem; dünyayi gezerek kariþ kariþ
Kible yapsam kendime seni alan mezari.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Bozkurt Esenyel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.