Gün Doðmak bilmiyor gökyüzüme Sarý düþler görürüm sana dair beli beli belirsiz bir hatla kurcalarsýn zihnimi bazen acý bir tat býrakýr damaðýmda uyandýðýmdan senle baþlamýþ bir rüyadan, Sevmek isterken bir baþak gibi kururum, solarým ya … ama hep sessiz kelimeler… sahibinden habersiz.. Bir vadide yankýlanan uzaklaþan kelimeler gibi nerden geldiði kime gittiði meçul … Kýþý özleyen bendim, el açýp duaya duran… Bu bir þiirse sana özlemimi anlatan, her beyittin de bir masal gizli, her mýsrasý bir sýr, her kelimesi ben, mavi gözlerinde hapsolan..
Daðýlmaksa bu toparlanmadan, bir daðýlma ki ayrý düþmeye rahmet okutan..
Bir Ezgi ise bu, aramýzda kalan çoktan sözleri dudaklardan yitirilmiþ unutulmuþ bir bestenin sahibidir..
Sosyal Medyada Paylaşın:
impress Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.