Kurtuluş Yılları Ve Mustafa Kemal

Bir memleket düþünün,her tarafý kýrýk dökük,
Ölüm kalým savaþlarýndan çýkmýþ darmadaðýn.
Bir millet düþünün,yenik, yýlgýn,içine çökük,
Tüm benliðini kaybetmiþ, en gerisinde çaðýn.

Þarktan garba tüm siperleri yýrtýlýp yarýlmýþ,
Hapsedilmiþ çöken kara bulutlarýn pusuna.
Düþman aðýyla her tarafý çepeçevre sarýlmýþ,
El deðmiþ mabedine göz dikilmiþ namusuna.

Bir millet düþünün ki dizlerinde yok mecal,
Çýkabilmek için uçurumdan bir daha düze.
Bir memleket düþünün ki kurtuluþu bir hayal,
Tarihe gömülecek bir yok oluþla yüz yüze.

Herkes kendi derdinde çekilip çýkmýþ aradan,
Bir gel gör ki tarihi aðlatacak halde vatan.
Ýnananlarýn yardýmcýsý o yüce YARADAN,
Bu kara günde gönderdi bir inanmýþ komutan.

O büyük komutan bir þanlý ýrkýn zürriyeti,
Bakýþlarýndaki inançla bir memleket coþtu.
Bir millet onun gözlerinde gördü hürriyeti,
Tekbir iþaretiyle yüz binler ölüme koþtu.

Kelimeler aciz cümlelerde kifayet etmez,
Aradým insanlýk tarihinde, yok bir emsali.
Geçmiþ ve gelecek aciz,zamanýn gücü yetmez,
Tarih yazamaz, anlatamaz MUSTAFA KEMAL’i.

HÜSEYÝN KELEÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: