gün gelir, çekilir denizlerin göllerin
tuzu kalýr yalnýzca,
hüzün limanlarýnda gözlerin
bir de martýlar,
kýmýltýsýz gemilerin
yorgun yanaklarýnda çýðlýklarýný unutan
ay da saklar kendini, çýkmaz bulutlardan...
krater çukurlarýndan seyrederim seni
için için, kapkara þemsiyesiyle
yapayalnýz gece örtülürken üstüne
bastýðý yere çivilenirsin
acýlarýn aþk meridyeninde...
kapanmamýþtýr seyir defteri
yaðmurlar sicimlenir, kýmýldamaz demir
bir külçe yýðýný yüreðim
paslanýr uzun zaman, martýlara inat anýlar
ýslak bir mendil gibi savrulur mavilere
dönemezsin geriye
yüreðimde çi(vi)lenmiþsin bir kere...
Þaban AKTAÞ
19.05.1997