Bozkırlara Koş Kendini

bana ne zaman þarký söyleyeceksin kim bilir
umudum, sen ne güzel bir çiçeksin
yýrtýldýðým yerlerimden mi sýzdýn bahçeme
unuttuðum köþelerime tak oldun
sýzlanmalarýmý duydun da haberim mi olmadý
bir bakýþýnla merhem oluþuna ne demeli
bir þarkýyla tüm kalelerimi fethetmene
bir renk ile ülkem olmana
bir ses ile düþ
ya o gülüþüne ne demeli
hem güneþ
hem loþ

bozkýrlara koþ kendini
çizildikçe bacaklarýn dökülsün gözyaþlarýn
saçlarýn yenilenip yeþil olsunlar
gözlerin gri
dök kendini nehrin karasýna
ýslandýkça kirpiðin yansýn dudaklarýn
kana kana süt iç ýlýk ýlýk
büyüsün en küçük yanýn
kocaman bir kýz ol
aðlamayý öðren oralarda
yanmayý
bir iyilik için gün harcandýðýný gör
bozkýrlara ver sesini
söylendikçe türkülerin çözülsün için

kendi yarýnýna yoldaþ et beni
ver elime gönül sandalýnýn küreðini
salýnalým birlikte
boðulmak çocuk oyuncaðý
gibi olmak en fenasý

topladýðýn çiçekleri kurut bir gazete arasýnda
sarf ettiðin sözleri biriktir uyku salýncaðýnda
görmek istemediklerini
duymaya çekindiklerinle sarmala
ertelediklerinle en hýzlý halayýný çek
bir ol kaygýlarýnla
yüzleþ

bozkýrlara koþ kendini
dilin özgür elin mahir olsun
günü gelince bir bir anlatýrsýn gördüklerini
dilim döndüðünce senin olur gündüzüm
elim deðdiðince anlarým duygularýný

18.05.12

nadir
Sosyal Medyada Paylaşın: