Aþk yanardý benden, sen hep üþürdün
Yüreðim yalnýzca hüzünle soður
Sevdanýn rahmine sancý düþürdün
Acýlý yüzünden bir beni doður !
Gecenin nabzýnda saçlarýn atar
Susarým sabýrla dokunmam yasak
El ayak çeker düþ, uykuya yatar
Kâbusum olursun yakýnmam yasak
Yaðmuru tükenmez bu koca daðýn
Bulutun koynunda hep hazýr yerin
Eski bir rüzgara deðsin dudaðýn
Sýrtýný sývazla ihtimallerin
Yokluðuna raðmen umut hep bahar
Ýncinen göz yaþým bir nebze kül’dü
Söndürme gözünü bakýþlarým har
Çisil çisil sana sevgi döküldü
Islanma gölgemde güneþime çýk !
Nefesim kalbinin ayak ucunda
Bir dilek ýsmarla gök yüzü açýk
Alýn yazým senin hep avucunda
Gülmeyi özlettin vakit mi engel ?
Bu þafak, yakandan salýnsýn tadýn
Ne olursun çabuk, daha çabuk gel !
Ey siyah kokulu, karanlýk kadýn
-- arsa ----
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.