Hüzünleri katledip son namazý ben kýldým
Son dûada asya’yý sevdim dedim üzülme
Ýbrahimî ateþte sevdan ile yakýldým
Senden önce kendimi kendim yedim üzülme
Elalemi bu aþka güldürmedim üzülme
Kavgadaydým hayatla yokluðunla vuruþtum
Eðilmedim kimseye yiðitçe bir duruþtum
Sen servettin gönlümde ben ise üç kuruþtum
Ýz sür diye aras’ý öldürmedim üzülme
Elalemi bu aþka güldürmedim üzülme
Uyukladým göðsünde güvercinler uçuþtu
Bakýþlarým kokuna kanat çýrpan bir kuþtu
Nur yüzünde tebessüm mutluluklardan muþtu
Kâbuslara rüyamý böldürmedim üzülme
Elalemi bu aþka güldürmedim üzülme
Bir çoban kavalýnda demlenen ezgi idin
Þahsýna münhasýrdýn, kendine özgü idin
Ýmanýma dinime kader ve yazgý idin
Alnýma yazýlandýn sildirmedim üzülme
Elalemi bu aþka güldürmedim üzülme
Bazen caným çok yandý, bazen ruhum daraldý
Bazen aklým yitmenin tam eþiðinde kaldý
Üþümüþken gözlerim asyam koynuna aldý
Kutsalýmdýn kimseye bildirmedim üzülme
Elalemi bu aþka güldürmedim üzülme
Yýkýlmýþtým tutmasan görmüþ iken çabaný
Kangrene dönmeden sýkýverdin çýbaný
Ben sürüyüm peþinde, sen kalbimin çobaný
Uçurumu gördüm de çýldýrmadým üzülme
Elalemi bu aþka güldürmedim üzülme
--- aras --
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.