Anmam dedim adýný, baðýþla huriþaným
Bugünümden yarýna, andýðým iki olsun.
Yersiz yurtsuz gurbette; aç sefil periþaným,
Pekmez döküp karýna, bandýðým iki olsun.
Kaç yýl geçti aradan özlemin hiç bitmiyor.
Þuh cemalin canlandý, hayalimden gitmiyor.
Attým kör kuyulara dibe dalýp yitmiyor.
Düþtüm gene harýna, yandýðým iki olsun.
Aðzýn, dilin, dudaðýn yüzüme deðse eðer,
Saçýn, kaþýn, kirpiðin ipektir dünya deðer.
Yüzün, gözün, gerdanýn inci mücevher meðer,
Biri yetmez varýna, sandýðým iki olsun.
Bilirim bilmesine sen ne kara meleksin!
Kör baþýmýn belasý çarký kýrýk feleksin.
Çýkarýp atýlacak bir düðmesiz yeleksin.
Namusuna arýna, kandýðým iki olsun!
Yedi veren gülünü sakla kimse dermesin.
Benden evvel birisi, muradýna ermesin.
Kadere yazmamýþsa tapusunu vermesin.
Alevlenmiþ koruna, konduðum iki olsun.
Aðzýmda diþ kalmadý nefsim vuruyor dile,
Görüyor gülüyorlar hâl’e kargalar bile,
Gün indi akþam oldu bütün gayret nafile,
Yanamadým narýna, donduðum iki olsun!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.