MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ŞEHİR
Halistin Kukul

ŞEHİR



ÞEHÝR
-1-
Diþleri kenetli sarhoþ geceler;
Geceler geceler,beyni sulanmýþ!
Fikirde,zehirle zifir heceler;
Geceler zavallý,kana bulanmýþ!

Gürültü gürültü,þehir bu mudur?
Biraz sis ve zillet,zan pençe pençe!
Sevgi mi,saygý mý,bir korku mudur
Ýrisleri oyan zâlim þirpençe?

Þehir: Kâbus dolu,kayadan mahzen!
Þehir: Camdan fânûs,kurak akvaryum.
Bazan neþ’e dolu,ýztýrap bazan;
Bu akan gûruhda bir ben mi yokum?

Afiþler,afiþler,renk renk tezatlar...
Ad ýný koymalý,koymalý bunun!
Kadýn mý bu mahlûk:Haraç-mezatlar...
Ya sincap yâhût da kafeste maymun!

Keneler asýlý kafatasýnda;
Bir mâdenî levha; gönül, apacý!
Çýngýrak sesleri haz tavasýnda,
Þifâ niyetine çekiyor sancý!

Saatte zemberek altýn oymalý;
Bu sokak baþýnda dilenen de kim?
Sevgiler hep masal, çehre riyâlý;
Niçin bu caddede yalnýzým,tekim?

Gelip geçenlere durup soran yok:
Nedir bu izdiham, bu telâþýnýz?
Asýrlar karamsar,saniyeler þok;
Niçin aðrý çeker hâlâ baþýnýz?

Yaldýzlý, kokartlý, sýrmalý, simli
Gözlükler aynalý,som çerçeveler!
Bir hayâlet gezer moda isimli;
Þarkýlar beyinde neler geveler?

Kývrýlan caddeler, düz olun artýk!
Siz ey apartmanlar bize yaklaþýn!
Gözlerimiz mahmur, dilimiz sarkýk...
Yeter ey ufuklar siz berraklaþýn!


ÞEHÝR
-2-
Beyinler zonklar da deler tavaný;
Hangi birimizde bir sâkin kafa!
Takvimler ne zaman böldü zamaný?
Huzurlu bir ömür kalmýþ insafa!

Gece kartal gibi kanatlanýr da
Örter üstümüzü; rüyâlar silik!
Umacý misâli bekler sýnýrda;
Korkulara gebe bin bir aksilik!

Bodrum katlarýndan solgun çehreler
Boyun uzatýrlar, yokluk-sefâlet!
Bir avaz yükselir ölümden beter:
" Asýyor saçýmdan beni hayâlet! "

Sahiller, duraklar, meydanlar dolu;
Koskoca kâinat niçin böyle dar?
Þeytan mý kýlývuz kine tapulu;
Kahvede, otelde sarhoþ naralar?

Kim baðladý sizi söyleyin artýk;
Kapkalýn zincirle böyle derbeder?
Yelkenler hep fora, gemiler batýk...
Akýlsýz bir beyin, þevksiz rûh...Kader!

Yaþamak bu mudur? Bu mudur hayat?
Kartal pençesinde mamûm serçeler!
Sevgiler mukallit, sohbetler bayat;
Kaldýrýmlar alçak, yüksek ökçeler!

Muhabbete hasret, sevgiye hasret,
Ey þehir parçala daraðacýný!
Güzellik, tebessüm, her iyi niyet
Giysin geleceðin mutlu tacýný!

Ýçim ki, benim ah! Ýçime sýðmaz...
Diler ki: Güllerin solmasýn rengi!
Bin sevgi, bin saygý, bin iþve, bin naz;
Gergefçe dokusun gönle âhengi!


ÞEHÝR
-3-
Kaç cepheden baktým, durup bu þehre;
Aklýmý hep aldý, zaman baþýmdan!
Önümden geçerken bin çeþit çehre,
Târih düðümlendi göðsümde o ân!

Birden cezbesine kapýldým; lâkin,
Bu sefîl sokaklar, gerçek idrâkin,
Doldurdu lâfzýný çepeçevre kin.
Ne kalmýþ elimde: Hep yalan-dolan!

Sanki koparmýþlar duvaklarýný;
Alýp götürmüþler dünden,yarýný.
Asýrlar terketmiþ hep surlarýný;
Kurþunlar iþledi baðrýma dan-dan!

Demeyin, ne olur, bu bir kahýrdýr!
Kimileri dilsiz, kimi saðýrdýr!
Bu yük, anlayana, elbet aðýrdýr;
Kubbede, çeþmede sýzlýyor vicdân!

Bu nasýl cemiyet, bu nasýl hayat!
Bu hangi san’attýr, fýtratla inat?
Bir hançer saplanýr, titrer kâinat;
Uyandýrýr bizi derin uykudan!

Bu kapkaranlýðýn ben mi nesiyim?
Sanmayýn bir ýþýk penceresiyim!
Ürperen sesiyim, pervânesiyim!
Dayan çâresizlik, cinnete dayan!

M. Halistin KUKUL


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.