Zemheri

Firak senfonisinin bardakta iz düþümü.
Demliðin diyarýndan yelyepelek tebessüm.
Çaydanlýðýn ateþle gördüðü naz düþü mü?
Hayali iklimlerde bir rüya mý gördüðüm?

Bir acý çay demlese gülleri kýskandýran.
Ellerinin ýtýrý bardaðýma karýþsa.
Adý gülle baþlayan efsaneyi andýran.
Zarafetle albeni ellerinde yarýþsa.

Tam erguvan mevsimi bir Ýstanbul seferi.
Gamzesi ýþýl ýþýl çay misali her zaman.
O aþkýn tek ecesi ben yaralý neferi.
Yüreðimde büyüyen efsane sessiz figan.

Çayýma karýþýr hep erir ruhuma dolar.
Su üstünde gül yüzer renk ýtýr armonisi.
Nefes alýrken açar nefes verirken solar.
Gözüne sürme olsa çaydanlýðýmýn isi.

Bir buzul çaðýndan mý dilinde kelimeler.
Ýçimde yarlar göçer gittiði günden beri.
Soðumuþ bir bardak çay her zaman onu bekler.
Artýk baharla yaz yok tüm mevsimler zemheri.
Ankara, 19.05.2012 Ý.K

Sosyal Medyada Paylaşın: