ayten mahalleden geçerken kalçalarýnda iffetini öldürüþün var ya, bu aslýnda bizi mahfediþin göðüs uçlarýn baþkaldýryordu sanki rüyalarýný süslüyordun býyýklarýný buran delikanlýlarýn çocuklar da uzaktan söz ederdi: ’ne hatun be, kimlere el deðdirmedi ki’ sonra bilmem hangi erkeðe kanýp bilmem hangi þehre sürdün cevherini...
ah ayten olurda dönersen bir ormanlýkta herhangi bir çýnar aðacý altýnda ya da istanbul’un almýþlarýnda herhangi bir kenar mahalle evinin saçak altýnda çocukluðumda büyüttüðüm düþlerimle birlikte a. q.
Fýrat Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
fırat aydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.