þiir baðýþlayan olsaydý, kalbini asla topraða býrakmazdý þair. sen yalnýzca onun düþündeki bir tür þeysin hiçbir þeysin belki de, yüzündeki anlam kaybolduðunda...
nereden geldikleri biliniyor onlarýn fakat nereye gittikleri nereye gidecekleri belli deðil bir yukarý bir aþaðý gidip geliyor kan baðý yok
þiir baðýþlayan olsaydý, boþlukta durmazdý, kavþaðýnda olaylarýn senin için bir daha, bir daha kaybetmezdi o durduðu yeri yalnýz senin için, ey kadýn, þaþkýn ve kayýp
birer birer, yanyana öldükleri biliniyor onlarýn ölüp ölüp diriliyor dönüyordu çoktan bir yukarý bir aþaðý gidip geliyor tükenir, iz býrakmadan
mayýs 2012 istanbul zekiçelik
Konuþacak hiçbir þeyim vardý, onu da dün gece yitirdim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
zeki çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.