Bomboş
Duvarlara mýhlanan zamaným
Kimsesiz akþamüstlerim var benim
Bir þehir dolusu matemim,
Bir ayrýlýk ertesi hüzünlerim var sevgilim ..
Çýlgýn kalabalýklara tezat yalnýzlýðým var mesela
Sevmeye kalktýðým her yüzde acým var
Acýn var sevgilim !
Hadi gel otur yanýma
Bakarsýn un ufak oluverir gururumuz
Belki dinleriz birbirimizi..
Görüyorsun iþte hiçliðimizi !
Sen parmak uçlarýnda þifa
Ben ise bir yýðýn duygu taþýdým
Lakin hep soðuk, hep titrekti avuçlarým..
Ne kadar kelime oyunu yapsam
Ne kadar devrik cümleler kursam nafile,
Bir gelecek kuramadýktan sonra bize ...
-Seni seviyorum.. Biliyorum gideceksin,
sen bana avuçlarýmýn kayganlýðýný öðretmek için gelmiþtin..
- Sen çok iyisin,bensiz mutlu olabilirsin ..
- Ýyilik,mutluluk seninle giderken,
sadece Garip bir þair olur benden !
-Üzgünüm, hoþçakal ..
- Ben de .. Çünkü Hoþ deðil boþ kalacak her þey... Bomboþ !
Naime Galip
mayýs 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.