ateþim sönerken iki gözün boynuma zünnâr okurlar has kulun kederini kaderinden toprak çöker iki ýrmak varlýðý benim kelâmý fermân gibi geçip gider günlerimizden
gök melek yer âþk esrâr tutkusu tasvîrim levh benim ben yaðmurum
ankâ’ya visâl
ey yedi denizin efendisi uðruna daðlar aþýlan sýr kaç ateþ ve þarap kutsadý þiiri kül makâmýnda gazel söyleyen dilleri
silinmiþ bir güz kalmýþ kedere tutunan kanatlarýnda yel iklimi alýnyazýn olunca uzaklarýn düþ obasýnda ömrü türkülerin cennet cehennem sesidir yedi kat gökten arýnarak inmiþtir binyýldýr toprakta
her sözün evveli þiir olur ezgileri uðuldayan ben bin deprem sen âteþbâr
kanatlarýn âþk gölgesi görür alçaðý da ses etmez yücesi
verda’ya misâl
ey yüzü hürmetine ecel kýlýcý vurulan âþkýn mezhebine karýþmýþ dilin giz mi içti kýrmýzýya yanarken yeþilin kör gözleri
cemâli âþk arar dökülürken günâhlar aðlayýnca sular yoksul ve mahrum olur göçen ruhlar
su yürür topraktan sýyrýlan döþüne masallar bitip sözler tükenende yedi felek secde edip âþka dönende gültenler ölüp sen bin kez dirilende özge dermânlar lâzým toprak ülkesine
yaprak susar heves ateþe mutlak ayça günler makâmýmýza cân verir niceler
üç doðurulmuþ öz’e yekîn
bilinsin ki akan sular bize mihmândýr âþýklarýn tenleri þarap edâlarý dost’a arz’dýr
yedi yýldýz feleði durur kâmil ellerimizde ellerimiz atlas gök zuhûr etmiþ yüzünüzde topraðýn kudretli dergâhýna secde et sen de hayâl gözünüzde ikiyüzbin yýldýr kara perde biz bu vaktin erleriyiz hoyrattýr göçümüz âþkýmýz katýmýz birdir öç alýr mührümüz.
su yolu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehtap Akkoyun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.