Ben Bu Dünyaya Ait Değilim

öðlen sýcaðýna sýðýnýr gibi
aðýr ilerlerdim bana soðukluðuna
kalbim her zaman mahalleliydi çünkü
serseriliðime güvenmeyen telaþlarýna...

öðreniyorum tek baþýna kalýp beklemeyi
ya beraber bekleseydik bir de
eskimiþ çürümüþ duvarlarýn ötesinde
yeþeren düþlerin en sonundakini
ve en son kendimiz için
mutluluðu öðretirdik insanlara
papatya kokulu bir mayýs akþama doðrulu...

güneþ ýþýðýyla yorulurken gömleðim
kaldýrýmlar zehir zýkkým hevesleniþlerime
ve çok terleyince
sýrtýma bez yatýrmaný isterdim
birlikte
hipo kokulu elli kuruþluk lokal çayý içmek
japon balýklarýný izleyerek
ikinci el kitap kokularýnýn arasýnda
öpüþmek
ucuzcu yaz tatili hayallerinin ardýnsýra...

önceleri "sanki" derken
þimdilerde "aslýnda" diyorum
ben bu dünyaya ait deðilim derken
ve þapþalca isimlendirilmiþ
hiçbir zaman dilimi hükmedemezken
davranýþlarýma
toplum dýþý olduðumu iddia edenlere inat
afgan yeleðimin ceplerinde
kepekli ekmek taþýyorum hâlâ
ansal aþk durumlarýnýn dýþýnda
bir sen deðiþmiyorsun içimin kývrýmlarýnda
bir seni severken hiç deðiþmek istemiyorum
sýkýlmýyor caným hiç
görgüsüz konuþmalarýma tahammül ediþine
bayýlýyorum üstelik
sana hiç ulaþamayacaðým
hep bir daha güzelsin bu yüzden üstelik...

þu anda her zamanki gibi
birer gül dalýna benzeyen kollarýnda
çok tehlikeli anýndayým ayrýlýklarýmýzýn
inanamayacaksýn ama
ayrýlýðýna bile
kendi kendime gelin güveyim
her zamanki gibi
ve yine her zamanki gibi
trafiði karýþýk yollarýn gürültüsünde
cep telefonuyla konuþmak istiyorum
acemi blöflerimle
gözüne girmek istiyorum
sýnýfýn en yaramazý yeni yetmeler gibi...
hadi al beni balkondaki bakýþlarýna
en az otuz yýllýk al
acýsý çýksýn
çocukluðumuzun da dahil
belediye otobüsü kuyruklarýndaki
boþ yer bulabilme umutlarýmýzadek...





kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: