Selma ablacýðým; Nerede kalmýþtýk. Ha Necmi aðabey beni, Ölümün kenarýndan çekip aldý. O da kýsmetsizmiþ. Eþini tanýrdým, daha yeni kaybetmiþ. Bu mektubuda omuzumun üzerinden okuyor. Zaten ilkinide atamamýþtýk. Ýkisini bir zarfa koyup atacaðýz.
Ablacýðým; O kadar çok resim çekip notlar aldým ki, buralarý sanki benimle gezmiþ gibi olacaksýn. Nereleri beðendiðimi sorma galiba en çok, eve dönüþ yoluna çýkýþýmý sevdim. Mektubuma burada son veriyorum ablacýðým. Biraz sonra Caypur kentine gireceðiz. Hasretlik çok zormuþ. Mektubu yazan kadýn olursa, yaný baþýnda duygusallýkta oluyor. Bu mektup eline geçer geçmez, HASAN CEVAT’ý ziyaret et, VEDA’dan geliyor de. Hasretine dayanamamýþ de. Olur mu ablacýðým?
Hayat çok ama çook acýmasýz. Mektuptan bir kaç gün sonra.
Þimdi aldýðýmýz bir habere göre, Hindistan’ýn Caypur kenti yakýnlarýnda, meydana gelen bir trafik kazasýnda, iki vatandaþýmýz hayatýný kaybetmiþtir. Ýzmir’in ünlü iþ adamlarýndan, Necmi Çaðýn ve genç yazarlarýmýzdan, VEDA ARASIL KARTAL.
Selma olduðu yerde sallandý, aðzýna gelen çýðlýðý yuttu. Gözlerinden akmayan yaþlarla sarsýlýyordu. Son köprüde yýkýlmýþtý, kendini, Hasan Cevat’a baðlayan.
Eh be Hasan Cevat en sonunda, istediðin oldu. Aramýzdan en çok sevdiðini aldýn. Yolun açýk olsun. Sen Veda’nla mutluysan, artýk bende mutluyum.
Binbir zorlukla ayaða kalktý ve bahçeye çýktý. Baþýný kaldýrýp gökyüzüne baktý. Ne o, daðýn yamaçlarýnda dönüp duranlar, bir atmacamý, þahin mi yoksa Hasan’la Veda mý?
SELMA bir esinti dalgasýnýn ensesini öptüðünü, hissetti. Hasan Cevat mutlu olduðu zaman, böyle yapmýyormuydu? Mezara bakarak gülümsedi.
(HOÞÇA KAL SEVGÝLÝM)
02-02-2006-Perþembe Tuðrul Pekel
Sosyal Medyada Paylaşın:
tugrulahmetpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.