Selma ablacýðým; Evden ayrýlalý üç ay oldu. Hepiniz burnumda tütüyorsunuz. Seyahate çýkan ben olduðum için, Çok þanslýyým. HASAN CEVAT’ýn vasiyetini, yerine getirmek ayrý bir mutluluk. Hepinizi çok özledim. Dönüþ yolculuðuna hazýrlanýrken, hep beraber olacaðýmýzý düþlüyorum. Bahçede çayýmý içerken ben bardaðýmý, elime alýp, onun mezarýna bakarak, HASAN CEVAT senin en ulaþýlmaz rüyan, Nepal’i, Hindistan’ý, Çin’i dolaþmaktý. Sen yattýðýn yerde rahat uyu. Vasiyetini ben gerçekleþtirdim. Her santiminde yanýmda yüreðimde, sen vardýn kocacýðým. Hayat bazen süprizlerle dolu ablacýðým. O istedi yirmi beþlik çocuk. Ben gerçekletirdim.
Çin Seddini dolaþýrken, Necmi aðabeyle karþýlaþtým. Sen tanýmazsýn benim hayatýmý kurtarmýþtý. Gerisi hikaye. Gezinin geri kalan bölümünü, onunla beraber tamamladým. Bana çatýk kaþlarla bakma ablacýðým. Vallahi onunla yatmadým. Bilirsin hani baþkalarýnýn fark edemediði, ama her insanýn, kayýp zamanlarý vardýr. Ve o kayýp zamanlarda ne olduðunu, ne yaptýðýný hiç kimse anlayamaz. Ablacýðým bu günlük bu kadar. Devamý bir dahaki mektubumda. Çocuklarý benim için öp. Çýk bahçeyeHASAN CEVAT’a haber ver. VEDA geliyor de o seni seviyor de.
(02-02-2006-Perþembe) Tuðrul Ahmet Pekel
Sosyal Medyada Paylaşın:
tugrulahmetpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.